Witajcie, dziś szansa na uzupełnienie wiadomości na temat  cech legendy, prezentowana praca ucznia kl. IVb Macieja Torbicza jest  świetnym przykładem.

Przeczytajcie – polecam – Beata Baczyńska - Smyczek

„Legenda o ratuszowych posągach i dwóch wiedźmach”

Dawno temu żyły sobie dwie wiedźmy - nocna i dzienna. Pierwsza zjawiała się tylko w nocy, a druga w dzień. Obie spotykały się jedynie przy zaćmieniu Słońca. Raz gdy takie zjawisko nastąpiło, akurat budowano Ratusz w Lubaniu.

Wiedźmy korzystając z okazji wyczarowały swoje pomniki i postawiły je przy bramie Ratusza. Mieszkańcy nie wiedząc, że to pułapka przychodzili oglądać pomniki. Każdy kto dotknął dziennego posągu przenosił się do pustyni rażącego światła, a ten kto dotknął nocnego przenosił się do krainy wiecznego mroku. Pewnego razu piękna księżniczka Kasia odwiedzając Lubań dotknęła pomnika wiedźmy, ale nikt nie wiedział którego. Dwaj dzielni rycerze chcieli uratować księżniczkę. Rycerz w czarnej zbroi dotknął nocnego pomnika,
a rycerz w złotej dziennego. Mijały dni, a rycerze nadal nie wracali. Wszyscy tracili nadzieję na uratowanie bliskich, do czasu, kiedy młody ogrodnik Stefan posadził przy pomnikach trujący bluszcz, który wyssał z posągów całą energię i je rozkruszył.

Wszyscy uwięzieni zostali odczarowani, a na miejscu złych posągów już nigdy nie powstał żaden pomnik.

                                                                                                                                         Maciej Torbicz kl. IVb