Witajcie,

w tym roku szkolnym pierwsze dyktando napiszemy w ostatnim tygodniu października. Od wielu dni w różnych formach utrwalamy październikowe ortograficzki, doskonalimy umiejętność zapisu wyrazów z "ó". Wasz kolega z klasy Va Jakub Nnoli zredagował opowiaskę , dzięki której utrwalicie listę trudnych wyrazów.

Polecam- Beata Baczyńska- Smyczek

"Koncert u bobrów"

Spadł pierwszy śnieg. Na dworze panował silny mróz. Rodzina bobrów, by poprawić sobie nastrój, zorganizowała koncert. Głównym wykonawcą miał być zespół ,,Dwójka”.

Rozpoczęły się przygotowania. Najpierw zbudowano scenę. Użyto do tego celu wielu gwoździ, najpiekniej prezentował się pokój dla artystów. Tam wykonwawcy szykowali się do występu. W ogrodzie zawieszono kolorowe światła.

W czasie koncertu przewidziano poczęstunek, na stołach pojawiło się wiele różnych potraw. Każdy mógł wybrać coś dla siebie. Największą popularnością cieszył się miód na gorąco z kawałkami cytryny oraz owocowe koreczki wyglądające jak główki maku.

Widownia bardzo się ucieszyła, gdy po występie przemówił lider zespołu. Opowiedział o swojej trasie koncertowej. Przedstawił również członków grupy.

Impreza się udała. Trzeba było jednak posprzątać. Wszystkim dopisywał wspaniały humor i nie było to dla nikogo karą. Zgłosiło się nawet kilku ochotników, najmłodszy najstaranniej zamiótł scenę.

Póznym wieczorem bobrowa rodzina tanecznym krokiem ruszyła do swej norki...

Drodzy Uczniowie,

 przypominam, że w kwietniu przygotowujemy się do majowego dyktanda, podczas którego wyłonimy w każdym pionie klasowym MISTRZA ORTOGRAFII !!!

 Powtarzajcie zatem wszystkie poznane w tym roku  szkolnym wyrazy z ortograficzków !!! Uczennica klasy VIc Kornelia Minkiewicz przygotowała dla Was prezentację, która będzie przydatna przy powtórce !

 

 Polecam – Beata Baczyńska - Smyczek

Witam wszystkich doskonalących swoje umiejętności ortograficzne,

aby łatwiej i przyjemniej zapamiętać wyrazy z marcowego ortograficzka, w których skupiamy się na trudnościach z „h” prezentuję Wam pracę Wiktorii Majczak z kl. IVa. zredagowaną w formie listu.

  Polecam-  Beata Baczyńska- Smyczek 

 

 

   Addis Baba, dnia 12 marca 2013 roku

Droga hrabino!

           

            Przesyłam Ci szczere pozdrowienia z dalekiej Afryki. Powód mojej dwutygodniowej podróży nie był błahy, miałem nagrać film o życiu hipopotamów.  Płynęliśmy hiszpańskim statkiem, na którym zamiast łóżek były hamaki. W połowie drogi na morzu rozpętał się sztorm, kołysaliśmy się  jak na huśtawce. Po drodze  widzieliśmy statki handlowe przewożące pomarańcze i mandarynki. Mój druh Harold za niewielkie honorarium zabrał mnie na safari. Największe wrażenie zrobiło na mnie duże stado hipopotamów, o życiu których nagrałem film. Wracam do domu najbliższym statkiem.

 

Pozdrawiam Cię ciepło!

Zasady pisowni wyrazów z h

►H piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu bądź w wyrazach pokrewnych wymienia się na g, dz, z, ż, np.:

h na g:
wahać →waga
h na dz:
wataha →watadze
h na z:
błahy →błazen
h na ż:
druh →drużyna

►H piszemy w wyrazach, które rozpoczynają się od cząstek: hipo-, hydro-, hiper-, higro-, hekto-, hetero-, helio-, homo-, homeo-, np.:

hipo-:	hydro-:	hiper-:
Hipokrates hipopotam hipoteza	hydrografika hydrobiologia hydroterapia	hiperłącze hiperbola hipermarket
higro-:	hekto-:	hetero-:
higrometr higroskopijny higrofity	hektolitry hektopaskal hektogram	heteroatom heterologiczny heteronomia
helio-:	homo-:	homeo-:
helioterapia heliometr heliotrop	homofonia homologacja homogenizacja	homeostaza homeopatia homeomorfizm

►H piszemy w niektórych imionach, np.:

Bohdan, Heniek, Henryk, Hania, Hilary, Helena, Halina, Honorata, Hubert

►H piszemy po spółgłosce z, np.:

z:

zhańbić rozhuśtać zharmonizować zheblować

►H piszemy na początku wykrzykników, np.:

hej!, hejże!, ha!, hyc!, hop!, halo! hola!, hurra!

►H piszemy w licznych wyrazach pochodzenia obcego!

♦ W nazwach własnych, np.:

Hades, Himalaje, Holandia, Mahomet, Sahara, Hannibal, Hellada, Homer

♦ Na początku oraz w środku wyrazów, np.:

na początku:	w środku:
humor herbata hymn hasło harcerz hrabia huragan hak hamak hamować	alkohol bohater czyhał grahamka filharmonia inhalacja ohydny rehabilitacja wahadełko wehikuł

Oto marcowy ortograficzek!

Klasa 4:

Henryk, hamak, Hiszpania, druh, hrabina, huśtawka, hipopotam, honorarium, handlować,błahy

Klasa 5

Henryk, hamak, Hiszpania, druh, hrabina, huśtawka, hipopotam, huta, honorarium, handlować,błahy bohater, hamulec, huk, wahadło,

Klasa 6:

Henryk, hamak, Hiszpania, druh, hrabina, huśtawka, hipopotam, huta, honorarium, handlować, bohater, hamulec, huk, wahadło, hak , harmider, huragan, holować, hipermarket, błahy

Uczennica klasy VIa Nikola Sierczyńska przygotowała dla Was ciekawą prezentację z „ortograficzkami lutowymi”, utrwalającymi wyrazy z „ch”.
Przeczytajcie i przejrzyjcie uważnie!!!

 Przeczytajcie bajkę o księżniczce…,którą zredagowała dla Was uczennica kl. IVa Wiktoria Majczak, na pewno utrwalicie wyrazy zawierające „ch”!

                                                                                                                      Polecam- Beata Baczyńska- Smyczek

 

"Bajka o księżniczce Aurorze"

        W  zachodniej części  Tatr a dokładniej  w pewnej dolinie, gdzie każdy nosił kożuch z owczej wełny, żył pewien chłopiec, który nazywał się Emil Kruchy. Emil  lękał się tradycyjnego  we wsi  chrztu na "Wielkiego Magika". Chrzest polegał na znalezieniu złotej ropuchy i zaniesieniu jej do komnaty w  zamku   położonym na  Złotym Wzgórzu. W  tym wyjątkowym miejscu przyszły magik  miał rzucić czar i zmienić ropuchę w  piękną księżniczkę.

       Emil włożył do kieszeni kożucha swoją szczęśliwą chusteczkę w choinki i chociaż  strasznie się bał, wyruszył w podróż. Gdy znalazł ropuchę i dotarł na miejsce, wypowiedział zaklęcie. Ropucha  zmieniła się w piękną księżniczkę. Emil  od razu się w niej zakochał.

        Po powrocie do domu wziął ślub z księżniczką o imieniu Aurora. Na ich weselu śpiewał chór zaczarowanych żabek, a goście bawili się całą noc, aż do wschodu słońca.

Zasady pisowni „ch”:

1.  Ch piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: sz, s, ś (si) np.: 
 mucha - muszka, wydmuchać - wydmuszka, trochę - troszkę, Gocha-Gosia

 mucha - muszka, wydmuchać - wydmuszka, trochę - troszkę, Gocha-Gosia

2.  Ch piszemy po literze s np.: schab, schody, wschód. 

3.  Ch piszemy na końcu wyrazów, np.: na drogach, orzech, zuch.

Wyjątki: druh, Boh (nazwa rzeki). 

4.  Ch piszemy przed spółgłoskami, np.: chrypka, chwila

Wyjątek: hrabia

 

Ortograficzek kl. IV

Zachód, kruchy, choinka, chór, wschód, chustka, chrzest, ropucha, kochać, kożuch

Ortograficzek kl. V

Zachód, kruchy, choinka, chór, wschód, chustka, chrzest, ropucha, kochać, kożuch, chaos, głuchy, scharakteryzować, chytry, schemat

Ortograficzek kl. VI

Zachód, kruchy, choinka, chór, wschód, chustka, chrzest, ropucha, kochać, kożuch, chaos, głuchy, scharakteryzować, chytry, schemat, cicho, zuch, puch, schudnąć, schludnie

Witajcie, Wasza koleżanka Nikola Sierczyńska z kl. VIa, przygotowała interesującą opowieść, która ułatwi zapamiętanie styczniowych ortograficzków !!!

 Polecam Beata Baczyńska – Smyczek

 

 

„Zenek”

 

Pewien odważny pasażer o imieniu Zenek,

przejeżdżał koło Paryża ,

podziwiał wieżę Eiffla i każdą rzecz-

 -wszystko można by rzec.

Zatrzymał się przy straganie

i takie oto zadał kasjerowi pytanie:

„ W jakiej cenie są te pantofelki?”

Odpowiedź mu dana została taka,

że ostatnia kompletna para została sprzedana.

Pozostał tylko jeden sandałek

i z trapera materiału kawałek!

Zenek zdziwiony  tym co słyszy, bo jedną parę jeszcze widzi,

domyśla się ,że z niego sprzedawca szydzi…

Zawzięcie jednak mówi :

„Przez moje buty mam haluks wielki,

bolą mnie nieubłaganie nerki…

I gdyby tego nie było dość,

wpadła mi do buta ość.!!!!”

Kasjer jednak nie zwraca uwagi na te desperackie krzyki,

więc Zenek jest z nerwów bliski paniki…

Oddalił się i krąży dookoła ,

mimo ,że go znajomy woła.

Przyjaciel do niego krzyczy:

„Ja Cię ostatni raz wożę,

pamiętaj, że chodzeniem pieszo Ci grożę!!!”

Usłyszawszy to Zenek pędzi przed siebie,

nagle myśli ,że jest już w niebie.

Potknął się o krawężnik biedaczek

i na piasku zrobił długi szlaczek.

Na ziemi leży i płacze ,

woła sam do siebie:

„Czy ja sobie kiedyś to wybaczę ?”

W pewnym momencie przerażony

popatrzył na swój but zakrwawiony…

Zdjął go w pośpiechu i tu nagle nic…

Będzie chyba nadal żyć…

Nic mu wszakże się nie stało,

choć strachu najadł się nie mało…

Kilka zadrapań i skaleczeń ,

potraktował to jako za swą raptowność karę,

chyba już kupi sobie wygodniejszą butów parę…

Drugim sprawcą zamieszania była wstążeczka mała,

która mu zawsze z bucika zwisała…

Do ziemi się przyczepiła i go wywróciła.

Będąc już w samochodzie Zenek pomyślał, że to był żart

niewiele wart.

Potem miseczkę żuru zjadł ,

a ponieważ był zmęczony w końcu na łóżko padł…

Pełnił nad nim dyżur kolega bliski,

który pseudonim miał „Śliski”

Zenkowi śniła się wypożyczalnia, sprzedaż ciężkich przedmiotów do aut ważenia

i tuzin leków do chorych leczenia…

I tak zakończył się ten dziwny dzień,

 Zenek nigdy nie zapomni historii tej!

 

 

                                                                                                        Nikola Sierczyńska kl VIa

Zasady pisowni wyrazów z ” ż”

 Ż piszemy gdy:

1. w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach pokrewnych wymienia się na g, z, ź, s, dz, d, h, np.:

dróżka – droga, służąca – usługiwać, wożę- wozić – wóz, zwyciężyć – zwycięzca, księża – ksiądz, znużony – nuda, pobłażać - błahy

2. występuje po l, ł, n, r , np.:

lżej, małżowina, rewanż, rżeć

3. występuję w zakończeniu - aż wskazującym na rzeczownik rodzaju żeńskiego, spójnik

a) w rzeczownikach r. żeńskiego, np.:

straż, sprzedaż

b) spójnikach zakończonych na - aż, np.:

aż, chociaż, ponieważ

4. w zakończeniach - yż, - iż, - ąż, - ęż, np.:

wyż, Paryż, paraliż, prodiż ,mąż, wciąż ,oręż,

5. w zakończeniach - żka, - żca,  np.:

nadwyżka, wróżka, drapieżca, łupieżca

 

Uwaga: także w innych zakończeniach rzeczowników piszemy zawsze ż:

·         - żar, np żar, ciężar, pożar

·         - żer, np. pasażer,  buldożer

·         - żur, np. żur, ażur, abażur, dyżur.

6. w zakończeniu: samogłoska + -żny, np.

odważny, okrężny, próżny, nabożny, pobożny, obłożny, ostrożny

 

 Ortograficzki dla klas czwartych

 odważny,  pasażer, ciężar, żur, dyżur, Paryż, wożę, zwyciężyć ponieważ , sprzedaż

 

Ortograficzki dla klas piątych

odważny,  pasażer, ciężar, żur, dyżur, Paryż, wożę, zwyciężyć ponieważ , sprzedaż, każdy, wstążka, ważyć,  krążyć, wypożyczalnia

 

Ortograficzki dla klas szóstych

odważny,  pasażer, ciężar, żur, dyżur, Paryż, wożę, zwyciężyć ponieważ , sprzedaż, każdy, wstążka, ważyć,  krążyć, wypożyczalnia, przerażony, krawężnik,  żart, wieża, przejeżdżać