Na początku przeprowadziliśmy debaty klasowe. Uczniowie rozmawiali między innymi o bezpieczeństwie w sieci, korzystaniu ze stron internetowych oferujących gotowe wypracowania, podpisywaniu prac, które zamieszczają w sieci, o tym , by na lekcjach w mądry sposób można było wykorzystywać komórki np. funkcje kalkulatora, możliwość robienia zdjęć, czy nagrywania krótkich filmików z przedstawianych scenek, uczniowie marzą o projektorach  i tablicach interaktywnych w każdej klasie. 

Z wnioskami z dyskusji klasowych przedstawiciele klas przyszli 1 grudnia na debatę szkolną i wypracowali Kodeks 2.0, który z małą zmianą zatwierdzono na posiedzeniu Rady Pedagogicznej.

W I semestrze nauczyciele realizowali zadania TIK, aby w praktyce przetestować zasady kodeksu:

• Uczniowie klas IV ćwiczyli dzielenie pisemne w pracowni komputerowej, wykorzystując gry edukacyjne.
• Podczas zajęć koła historyczno – europejskiego przygotowywali się do tematu dotyczącego praw człowieka, szukając w Internecie artykułów mówiących o przypadkach łamania praw człowieka w Polsce i na świecie. Uczniowie mieli nauczyć się krytycznego patrzenia na informacje zamieszczone w sieci.
• Na stronie internetowej naszej szkoły stworzyli zakładkę " Kącik literacki", gdzie zamieszczali najlepsze prace literackie uczniów. 
• Utrwalali rozwiązywanie zadań tekstowych związanych z zamianą jednostek wykorzystując możliwości tablicy interaktywnej. 
• Czwartoklasiści na kole informatycznym wykonywali prezentacje multimedialne.
• Szukali w Internecie informacji na temat szkodliwości palenia papierosów i na podstawie tych informacji sporządzali notatkę w ciekawej formie (mapa myśli, tabela, wykres, komiks, rysunek, plakat), niektórzy wykonali pracę na komputerze i przesłali ją na nauczycielowi pocztą elektroniczną.
• Otrzymywali od nauczyciela zadanie drogą elektroniczną, szukali zasad netykiety, wyjaśniali, dlaczego warto je stosować, tworzyli katalogi ciekawych stron edukacyjnych, grali w komputerową grę ortograficzną. 
• Gromadzili materiały do kolejnego numeru gazetki szkolnej "Czwórka na piątkę". 
• Szukali w Internecie informacji nt. bezpiecznych ferii, propozycji zabaw na śniegu oraz tworzyli (indywidualnie lub w grupach) mini prezentacje, łamigłówki na zimowe wieczory. Pamiętali o podaniu źródeł, z których korzystali.

W tym samym czasie chętni uczniowie zakładali Blogi 2.0 i prowadzili je przez cały czas trwania akcji.

W II semestrze nauczyciele zaproponowali uczniom udział w projektach 2.0:

• Uczniowie przygotowali przedstawienie parateatralne pt. „Obiad czwartkowy”. Aparatami komórkowymi wykonywali zdjęcia, na których dokumentowali przygotowanie kostiumów, przekazywali informacje również droga mailową. 
• Wykonali przewodnik po Lubaniu - Lubań w oczach ucznia. Korzystali z różnych źródeł informacji, porządkowali i selekcjonowali zebrane informacje. 
• Poznawali historię klasztoru Sióstr Marii Magdaleny od Pokuty, okazją były obchody 150 Rocznicy Konsekracji Kościoła św. Trójcy. z którym zakon jest związany od setek lat. 
• Członkowie koła fotograficznego zgłębiali tajniki programu GIMP, a efekty swojej pracy prezentowali na stronie koła. 
• Realizując projekt "Music at my school" tworzyli prezentacje w Power Point, umieszczali ankiety w Internecie, wykonywali zestawienia list przebojów, plakaty, komunikowali się między sobą oraz z nauczycielem przy pomocy e-maili, komunikatora Gadu-Gadu oraz portali społecznościowych (nk, facebook). 
• Uczniowie realizujący Projekt „ W świecie Leonarda da Vinci” przygotowali między innymi film, który powstał zgodnie ze sztuką, tj. od pomysłu, poprzez scenariusz, dobór rekwizytów, miejsc, aż po montaż. 
• Tworzyli książki, komiksy, gry planszowe w wyniku projektu "Jesteśmy twórcami... Poznajemy baśnie i legendy polskie". 
• Wycieczkę do Warszawy zrealizowali jako część projektu „Wawa Fun, czyli przygoda z Warszawą”, przed wycieczką szukali informacji o Warszawie i prezentowali je innym uczniom, podczas wycieczki wykonywali zdjęcia i filmy, które pokazali na zebraniu rodziców, na Festiwal Projektów przygotowali Centrum Nauki na Kopernika z ciekawymi doświadczeniami.

Dwa zadania realizował dyrektor szkoły:

• Zostało założone w szkole wi-fi. W każdej klasie jest dostęp do Internetu i każdy nauczyciel może na zajęciach z niego korzystać. Wcześniej dostęp do Internetu był tylko w niektórych klasach, nauczyciele mogli na lekcjach korzystać z Internetu tylko w wybranych klasach i zmuszeni byli zamieniać się na czas zajęć gabinetami. 
• Została zmieniona i rozbudowana szkolna strona internetowa. Wszyscy mogą tu zamieścić ciekawostki i wszyscy znajdą tu coś dla siebie. Ciągle się rozrasta, ma coraz więcej "twórców". Z rozmów z rodzicami, nauczycielami i uczniami wynika, że strona się bardzo podoba.

Wszystkie zadania podsumowaliśmy podczas Festiwalu 2.0, który towarzyszył festynowi rodzinnemu „Bawimy się z pasją”. Udział w programie pomaga rozwijać umiejętności samodzielnego myślenia, odpowiedzialnego korzystania ze źródeł i wykorzystywania wiedzy w praktyce.

Efektem całorocznej pracy jest otrzymany Certyfikat Szkoły 2.0.

    Apel prowadziła p. Justyna Wickiel – opiekun Samorządu Uczniowskiego. Po wprowadzeniu Sztandaru Szkoły i odśpiewaniu hymnu państwowego i szkolnego głos zabrała Pani Dyrektor Joanna Szkudlarek. W swoim przemówieniu dokonała podsumowania roku szkolnego, który jak powiedziała: „był bardzo dobry i ciekawy, obfitował w wiele interesujących wydarzeń”, począwszy od: Inauguracji roku szkolnego 2011/2012 z udziałem przedstawicieli placówek oświatowych poprzez: apel z okazji Święta Edukacji Narodowej, „Koncert talentów dla Polski” z okazji Święta Niepodległości, jasełka i program bożonarodzeniowy, przedstawienie wiosenno – świąteczne połączone z kiermaszem ozdób świątecznych, festyn rodzinny „Bawimy się z pasją” połączony z Festiwalem Projektów 2.0, aż do wspólnego świętowania Dni Lubania (występ uczniów na scenie miejskiej i udział w kolorowym przemarszu ulicami miasta). Następnie p. Szkudlarek przedstawiła najważniejsze osiągnięcia uczniów SP4 w konkursach przedmiotowych oraz w zawodach sportowych. Było ich bardzo wiele, ale p. dyrektor wymieniła tylko niektóre z nich.

    W roku szkolnym 2011/2012 465 uczniów ( z 466 klasyfikowanych) zostało promowanych do następnej klasy. Średnia szkoła wynosi: 4,27. Najwyższą średnią uzyskała klasa VIa – 4,72. Uczennice z najwyższą średnią ocen to: Nikola Sierczyńska z kl. Va – 5,8, Agata Suwalska i Wiktoria Skrobek z kl.IVc – 5,7. Frekwencja szkoły wynosi 91,5 %, a klasa z najlepszą frekwencją to IIa – 98%. W dalszej części przemówienia pani dyrektor powiedziała: „Po takiej dawce informacji na temat sukcesów uczniów nikt nie ma wątpliwości, że w roku szkolnym 2011/2012 uczyliśmy się z pasją i z pasją wygrywaliśmy. Za godne reprezentowanie szkoły i promowanie jej w środowisku serdecznie dziękuję uczniom i ich opiekunom (nauczycielom i rodzicom)”.

    Zakończenie roku szkolnego to również czas pożegnań, dlatego Pani Dyrektor Joanna Szkudlarek zwróciła się do absolwentów szkoły tymi słowami „Drodzy uczniowie klas szóstych, zamykacie ważny etap w waszym życiu. Ukończenie szkoły podstawowej to dla większości dopiero początek drogi edukacyjnej. Przed wami gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalne, matura, studia. Mam nadzieję, że zawsze miło będziecie wspominać szkołę, w której nauczyliście się czytać i pisać. Często prezentowaliście swoje umiejętności podczas konkursów, zawodów sportowych i uroczystości szkolnych. Dążyliście do tego, aby osiągnąć jak najlepsze wyniki na świadectwie. Tym, którym się powiodło – gratulujemy. Uczniom ze słabszymi wynikami życzymy powodzenia w przyszłości.”.

    Wyraziła również zadowolenie z wyniku ze sprawdzianu szóstoklasistów, gdyż jest on zdecydowanie wyższy niż w roku ubiegłym. 

Pani dyrektor podziękowała także wszystkim nauczycielom – za trud i wysiłek, za poświęcenie i dużo cierpliwości, a rodzicom – za zaangażowanie, pomoc i pracę na rzecz szkoły. 

W dalszej części przemówienia p. Szkudlarek podziękowała przewodniczącemu RR panu A.Juncewiczowi za 6-letnią bardzo owocną współpracę, a potem przekazała wszystkim życzenia wakacyjne.

 
    Po przemówieniu pani dyrektor glos zabrali : Pan Tomiczek i Pan Juncewicz, a następnie odbyło się uroczyste wręczenie nagród uczniom, który osiągnęli najlepsze wyniki w nauce i bardzo dobre lub wzorowe zachowanie. Pozostałe nagrody i świadectwa uczniowie otrzymali w klasach z rąk wychowawców. Około godziny 11 wszyscy mogli już cieszyć się wakacjami.

Z podziękowaniami za doskonałą współpracę opiekunowie : 

Elwira Wojtuskik, 

Justyna Wickiel 

Beata Baczyńska - Smyczek 

Młodzież z naszej szkoły wzięła udział w konkurencjach sportowych zajmując w nich czołowe miejsca. I tak:

→ Mateusz Puzio zajął I miejsce w strzelaniu goli kijem hokejowym do bramki

→ Łukasz Ćwiertnia zajął I miejsce w strzelaniu do bramki, II  miejsce w tej samej dyscyplinie zajął Mateusz Duszyński

→ Korneliusz Wyłoga zajął II miejsce w skokach na skakance na czas

→ Michał Konopski zajął II miejsce w konkursie zapamiętywania przedmiotów

Miłą niespodzianką był poczęstunek – pączek, herbata, kiełbaska z grilla i bigos - wszystkim zawodnikom bardzo smakowały. Świetnie bawiliśmy się również chustą integracyjną. Uwieńczeniem tego radosnego dnia było nagrodzenie medalami wszystkich uczestników igrzysk.

Dziękujemy bardzo za wspólną zabawę oraz wspaniale spędzony czas.

                                                           Klasa VA z wychowawcą panią Elwirą Wojtusik

Tajemnice placówki odkryła przed nami pani Barbara Grzybek, która w niezwykle interesujący sposób opowiedziała nam o zadaniach archiwum, pokazała cenne zabytki piśmiennictwa oraz plany, na podstawie których prowadzono niedawno prace na Kamiennej Górze (sztolnie).

Mieliśmy okazji dotknąć historii bardzo odległej – spisanej na pergaminie oraz opatrzonej pieczęciami i tej bliższej zapisanej na papierze i uwiecznionej na przedwojennych pocztówkach. Odwiedziliśmy również magazyny archiwum, by dowiedzieć się, jakie warunki są potrzebne do przetrzymywania dawnych dokumentów.

Pani Barbara Grzybek odpowiedziała nam na pytania dotyczące książki, którą napisała z panem Januszem Kulczyckim pt. „Ulice Lubania”. Na koniec podpisała książkę, którą każdy może znaleźć w naszej szkolnej bibliotece.

Dziękujemy za wspaniałą przygodę z przeszłością.

            Gospodarzem  tego wyjątkowego spotkania był człowiek z pasją - tato naszej szkolnej  koleżanki pan Grzegorz Hybiński. Pod czujnym okiem wielu myśliwych oraz wykwalifikowanego leśnika spędziliśmy   kilka  godzin , były to zajęcia w terenie. Zdobyliśmy wiedzę m.in. na temat upraw leśnych oraz opieki nad zwierzętami zamieszkującymi okoliczne pola i lasy, potrafimy je wyróżniać J. Wszystkich chłopców szczególnie zaciekawił temat bomb, które tkwiły na terenach leśnych   od czasów II wojny światowej aż do XXI wieku, na szczęście  zostały  zdetonowane.

                Dzięki spotkaniu z myśliwymi  poznaliśmy ich długotrwałe  tradycje i zwyczaje. Podobało nam się myśliwskie powitanie „Darz bór”, wiemy już, że w słowach tych myśliwi proszą swój las o dobre dary…  Przyswoiliśmy wiele cennych  informacji  na temat  zwierząt , rozpoznawaliśmy ich tropy.

 Spotkanie zakończyła miła biesiada przy ognisku.

                 Bardzo nam  się podobało,  panowie  myśliwi  są niezwykle gościnni,  więc ładnie się pożegnaliśmy i podziękowaliśmy. Mamy nadzieję, że jeszcze tam wrócimy, może wspólnie zasadzimy młody  las…?

                                                                                                                 Aleksander Szczudrawa kl. Vc

O tym gdzie byli i co widzieli  chętnie mówią i piszą …

 Przeczytajcie- zapraszamy…

  Beata Baczyńska – Smyczek i Elwira Wojtusik

        „Wycieczka Zakopane - Kraków”

( kartka z pamiętnika)

   Drogi Pamiętniczku!

            Przeżyłam coś naprawdę niezwykłego! Pod koniec maja, w dniach od 28 do 31 spotkało nas to znaczy  klasę V a i V c  coś wspaniałego, a mianowicie czterodniowa wycieczka w góry! Wyprawa rozpoczęła się już o godzinie 4:00 rano wyjazdem do Zakopanego. Dobrze mówię! Aż tak wcześnie rano musieliśmy wstać! Wprawdzie wszyscy byliśmy zmęczeni, ale nie okazywaliśmy tego. Na naszych buziach promieniały słoneczne uśmiechy. Pełni ekscytacji ruszyliśmy w długą, choć bardzo przyjemną podróż po nowe doświadczenia i doznania. Pierwszy dzień naszej wycieczki spędziliśmy w Zakopanem. Zwiedziliśmy Dolinę Strążyską, Polanę Strążyską i Wodospad  Siklawica. Muszę przyznać, że ten wodospad  pomimo swej małej wielkości w porównaniu oczywiście do innych wodospadów, jest naprawdę przepięknym wytworem natury... Dodam jeszcze, że o wszystkim, co oglądaliśmy, opowiadał nam nasz przewodnik lub przewodniczka, zależnie od tego, co w danym czasie mieliśmy okazję zobaczyć. Zmęczeni, choć  gotowi na każdą dawkę wrażeń  udaliśmy się do pięknego góralskiego pensjonatu, by zjeść posiłek, porozmawiać ze sobą, opowiedzieć o swoich odczuciach dotyczących wycieczki i nabrać sił  na kolejną porcję wysiłku, która czekała nas już następnego dnia... Wyjawię Ci, że  mimo zmęczenia chyba nie było takiej osoby, która by żałowała lub nie cieszyła się z pobytu na tej wycieczce! Moim zdaniem ta wyprawa była fenomenalna! Nie mogę znaleźć słów, które opisałyby moje... a  także innych uczestników, zadowolenie. Kolejnego dnia odbyła  się wycieczka do Chochołowa na bacówkę, gdzie obserwowaliśmy pokaz wyrobu serów góralskich: bryndzy, buncu i oscypków połączony z degustacją. Nie mogę jednak powiedzieć, że są to moje ulubione sery. O nie! Jedno trzeba im przyznać - mają swój specyficzny smak!.  Tego dnia mogliśmy także kupić pamiątki, na  Krupówkach ogarnął nas istny  „szał pamiątkowy”!

 Wydaje mi się jednak, że największe wrażenie zrobił na nas  zjazd i wjazd na Gubałówkę, z której roztaczał się niebiański widok na Tatry... Panorama gór była tak przepiękna, że nie można było oderwać od niej wzroku... Niektórzy stali po kilkanaście minut i wpatrywali się w ten krajobraz wysokogórski.  I tak zakończył się drugi, pełen wydarzeń dzień. Trzeciego dnia naszej wycieczki zwiedziliśmy Kraków, a w tym Stare Miasto, Barbakan, Bramę Floriańską, Rynek i Ratusz, przepiękny Kościół Mariacki, pełne straganów Sukiennice, drogę królewską, Collegium Maius, rozmaicie zdobione wzgórze wawelskie oraz stare komnaty, katedrę, groby i oczywiście wielki dzwon, który bije bardzo rzadko, tylko  podczas wyjątkowych uroczystości. Był on naprawdę wielki! Mieliśmy nawet okazję go dotknąć, choć ja osobiście go nie  dotykałam, bo z moim „szczęściem” do tego typu rzeczy, bałam się, że mogłoby coś się stać... Wolałam nie ryzykować...

     Kolejną atrakcją były podziemia  Rynku Krakowskiego, gdzie mogliśmy zobaczyć jak wyglądały przyrządy codziennego użytku sprzed wieków, na przykład: buty, miski, sztućce, spinki, opaski, a nawet  dawne miary i wagi. Nasza pani przewodnik zapoznała nas z dawnym sposobem pozbywania się zwłok. Oprócz tego dowiedzieliśmy się jeszcze wielu ciekawych informacji. Przyznam , że zdziwiło mnie to, że ludzie żyjący w dawnych epokach potrafili tak dużo zrobić bez dobrego sprzętu, który ułatwia nam dziś  pracę, taka na przykład maszyna do szycia ułatwia nam wykonanie obuwia, natomiast dawniej ludzie wytwarzali wszystko za pomocą jedynie własnych rąk. To jest zadziwiające... Powinniśmy brać przykład z naszych przodków i szanować ich, bo dzięki nim jesteśmy tym kim jesteśmy, czyli mądrymi, wykształconymi istotami, które cały czas się rozwijają i rozwijać będą. Na tym skończyliśmy ten dzień...

   W błyskawicznym tempie nastał ostatni poranek naszego „wycieczkowania”. Czekało na nas wspaniałe miejsce- Ogród Doświadczeń.! Muszę przyznać, że było wręcz bosko!!! Nasza przewodniczka opowiadała nam  tak interesujące rzeczy, że nikt nie mógł oderwać wzroku od jej ust. Dowiedzieliśmy się dzięki jakim siłom  działają  różne zjawiska. Było to naprawdę intrygujące... Każde  słowo naszej pani przewodnik trafiało do naszych główek tak szybko, że nie trzeba było powtarzać. Okazało się, że żadne zjawisko nie dzieje się „samo z siebie”, tylko jest spowodowane oddziałującą na nie inną siłą. To nieprawdopodobne! Podnieceni i w dobrych nastrojach opuściliśmy Kraków. W kolejnej, niestety ostatniej części wycieczki zwiedziliśmy Ojcowski Park Narodowy, a w nim bajeczną Dolinę Prądnika, zawierającą setki tajemnic Jaskinię   Nietoperzową, majestatyczne ruiny zamku w Ojcowie oraz dziedziniec zamku w Pieskowej Skale. Sensacją stała się ogromna Maczuga Herkulesa, która jest ostańcem wapiennym. Dotąd znaliśmy ją tylko z książek... Powiem ci Pamiętniczku, że bardzo ucieszyłam się, gdy już ją zobaczyłam. Wszyscy byliśmy pod wrażeniem jej rzeczywistych wymiarów.

            I tak w miłej atmosferze, pełni  nie do opisania wspomnień i  wrażeń udaliśmy się w drogę powrotną, w czasie której mogliśmy wymienić się  spostrzeżeniami na temat tej wspaniałej, choć zdaniem wszystkich wycieczkowiczów, za krótkiej wycieczki...Przyznam , że chciałabym powrócić tam jeszcze raz, by móc choćby przez minutkę popatrzeć na góry, które do dziś goszczą w moim sercu i zostaną tam na wieki... Warto pamiętać, że przedmioty niszczą się, z czasem o nich zapominamy, natomiast marzenia, widoki, miłe chwile będą w naszych sercach na zawsze..

         Dziękuję Ci drogi Pamiętniczku, że mnie wysłuchałeś i obiecuję, że już niebawem znów podzielę się z tobą ciekawym faktem z mojego życia. Do zobaczenia!                        

 Nikola Sierczyńska kl Va

                     „Wycieczka Zakopane - Kraków”

( sprawozdanie)

     Oh Tatry! Piękne, wysokie góry. Ujrzeliśmy je podczas wycieczki w dniach od 28 maja do 31 maja 2012 roku. Spotkaliśmy się wczesnym rankiem28 maja i wyruszyliśmy w podróż ,towarzyszyło nam podniecenie oraz radość.

       Kiedy dotarliśmy do Zakopanego natychmiast ruszyliśmy na trasę po terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, naszym celem był wodospad Siklawica. Niestety pogoda nam nie dopisała, ponieważ zaczął padać deszcz. Podczas ulewy schroniliśmy się w górskiej herbaciarni, wyjątkowej, pierwszy raz w życiu widzieliśmy menu napisane dialektem!  Gdy deszcz ustał powędrowaliśmy dalej. Wkrótce ujrzeliśmy Siklawicę. Pan przewodnik po góralsku przekazywał nam  różne ciekawostki o Tatrach. W trakcie opowieści dowidzieliśmy się, że znajdujemy się pod północną ścianą Giewontu ,wtedy nasze głowy uniosły się ku niemu, góra wyglądała imponująco zupełnie jak śpiący rycerz. Kiedy schodziliśmy nasze nogi ślizgały się po mokrych skałach wapiennych. Następnie udaliśmy się do pensjonatu „Orle Gniazdo”. Gospodarze byli  rodowitymi góralami, więc mieliśmy okazję posłuchać gwary podhalańskiej. Tam czas wolny spędzaliśmy na przyjemnych grach i zabawach na świeżym powietrzu. Dodatkową atrakcją okazała się biesiada przy ognisku.

       Kolejnego dnia wjechaliśmy na Gubałówkę, skąd mogliśmy podziwiać niesamowite wysokogórskie krajobrazy.  Następnie udaliśmy się na degustację serów górskich do najprawdziwszej bacówki, gdzie widzieliśmy od początku do końca jak baca wyrabia  oscypki, które smakowały wybornie.

       W środę tuż po śniadaniu wyjechaliśmy do Krakowa. Obejrzeliśmy  Zamek Królewski  oraz Katedrę na  Wawelu . Następnie weszliśmy do kościoła Mariackiego, gdzie oczarował nas Ołtarz Wita Stwosza ,o którym dwa tygodnie wcześniej rozmawialiśmy na lekcji j. polskiego. Usłyszeć o nim , a zobaczyć na własne oczy jego majestat to zupełnie coś niezwykłego! Później udaliśmy się do muzeum znajdującego się w podziemiach  Rynku Krakowskiego, gdzie pani przewodnik ciekawie mówiła o wykopaliskach archeologicznych , gdzie obok prawdziwych eksponatów otaczały nas  makiety  oraz inne  multimedialne przekazy  .

       W ostatnim dniu wycieczki udaliśmy się do Ogrodu Doświadczeń, który  na wszystkich zrobił ogromne wrażenie . Uważam, że do tego miejsca pasuje powiedzenie że  „ nauka to potęgi klucz” .

 Ostatnim punktem naszej wycieczki  był Ojcowski Park Narodowy, a w nim słynna Maczuga Herkulesa- ta skała naprawdę robi wrażenie…  

 Wycieczka  bardzo mi się podobała  i  przez bardzo długi czas będę ją wspominała.

                                                                                           Kornelia Mazur Va

 Przeczytajcie, zapraszamy

 Opiekunki wycieczki:

Elwira Wojtusik i Beata Baczyńska- Smyczek

Lubań, 2012.05.08

Drogi Pamiętniku !

 
            Dzisiejszy dzień był ekscytujący!!! Nie uwierzysz z kim mieliśmy przyjemność porozmawiać! Sam Pan Burmistrz Miasta – Arkadiusz Słowiński gościł nas  w Sali Rajców Miejskich. W podniosłej atmosferze zasiedliśmy przy okrągłym stole, tak, jak w prawdziwym sejmie! Pan Burmistrz przeprowadził wykład na temat zasad funkcjonowania Rady Miasta i lokalnego samorządu. To była naprawdę fascynująca rozmowa! Nasz „wykładowca” został niemal zasypany tuzinem nurtujących nas pytań. Kierowało nami niezwykłe pożądanie wiedzy na temat naszego miasta i jego działania. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy, pomimo że niektóre z nich wydawały się nam zawiłe, w ustach Burmistrza nabierały sensu i nowego wymiaru. Wszystko stało się jasne. Nie wierzysz? Tak, tak! Wiemy już, że Rada Miasta ma dwudziestu jeden członków i jest to organ stanowiący i  kontrolny w mieście, ma wpływ na sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym.

Po zakończeniu rozmowy czekała nas niespodzianka, a było to zwiedzanie odnowionego Ratusza wraz z przewodnikiem. Dzięki renowacji tej budowli wzrosła atrakcyjność turystyczna Lubania.

          Okazało się, że ten Ratusz jest jednym z najcenniejszych renesansowych budowli Dolnego Śląska!. Emocje były nie do opisania!!! Z samej góry roztaczał się widok na całe miasto! Tak! Dobrze mówię!!! Na całe miasto!

       Wprawdzie Lubań nie jest dużym miastem, lecz cała panorama jest przepiękna! W oddali rozciągał się majestatyczny las, a tuż przed nim budynki mieszkalne. Muszę przyznać, że doskwierał mi lęk wysokości, podobnie jak moim koleżankom. Pomimo strachu nie żałuję, że  weszłam na tak wysoko położony punkt, jestem dumna, że przezwyciężyłam swój lęk. Wydaje mi się, że pokonywanie swoich słabości jest w życiu potrzebną umiejętnością, gdyż kształtujemy w ten sposób swój charakter . Tak! Jestem tego pewna! Ach! Jak bardzo chciałabym, żebyśmy częściej chodzili na takie wycieczki! To byłoby czymś wspaniałym! Na samą myśl, przechodzi mnie dreszcz podniecenia! Uważam, że to godny uwagi pomysł, gdyż młodzież coraz mniej czasu spędza na wolnym powietrzu. W większości przypadków nie wykazują oni dobrowolnie inicjatywy wyjścia na świeże powietrze. Czasem się zdarza, że nie odstępują na krok swojego komputera bądź telewizora.  Ależ się rozgadałam!!!

            Na koniec dodam, że był to bardzo udany dzień! Jako nieliczni zwiedzaliśmy Ratusz Miejski, rozmawialiśmy z samym Burmistrzem i dowiedzieliśmy się wielu ciekawych informacji! Teraz niecierpliwie będę wyczekiwała kolejnej, tak niezwykłej przygody!

Do usłyszenia! Nikola Sierczyńska